Marian Kuliczkowski

Dr hab. inż. Marian Kuliczkowski, profesor uczelni – podpułkownik rezerwy.

Nauczyciel akademicki, od 2 stycznia 2009 roku adiunkt w Wydziale Bezpieczeństwa Narodowego (WBN) Akademii Obrony Narodowej. W latach 2016 – 2020 kierownik Katedry Przygotowań Obronnych Państwa w Instytucie Bezpieczeństwa Państwa WBN Akademii Sztuki Wojennej. Od października 2020 roku na stanowisku profesora uczelni. Specjalizuje się w problematyce bezpieczeństwa narodowego, w tym przygotowań obronnych państwa oraz zarządzania kryzysowego. Interesuje się zagadnieniami strategii bezpieczeństwa narodowego, w tym obronności.

Urodził się w 1954 roku w Wielkopolsce - m. Wysoka, pow. Piła. Szkołę średnią, Technikum Mechaniczne, ukończył w Pile w 1975 roku. Jest absolwentem Wojskowej Akademii Technicznej (Warszawa, 1980 rok) oraz studiów podyplomowych w zakresie Ochrony i Kształtowania Środowiska prowadzone przez Szkołę Główną Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie (Warszawa, 1996 r.). W 1999 roku uzyskał stopień naukowy doktora nauk wojskowych w Wydziale Strategiczno-Obronnym Akademii Obrony Narodowej, a w 2016 roku stopień naukowy doktora habilitowanego w dziedzinie nauk społecznych w dyscyplinie nauki o bezpieczeństwie nadany przez Radę Wydziału Bezpieczeństwa Narodowego AON.

Po ukończeniu Wojskowej Akademii Technicznej pełnił służbę na stanowiskach technicznych w Wojskach Lotniczych i Obrony Powietrznej. W latach 1980 - 1989 zajmował się problematyką związaną z zarządzaniem i eksploatacją pojazdów samochodowych oraz jej logistycznym zabezpieczeniem, początkowo jako szef służby samochodowej jednostki wojskowej, a od 1984 r. jako szef zaopatrzenia służby samochodowej Związku Taktycznego WLOP.

W latach 1989 - 2003 r. pracował w Sztabie Generalnym Wojska Polskiego, w tym ostatnie trzy lata na stanowisku Starszego Specjalisty w Zarządzie Uzupełnień Mobilizacyjnych. Zajmował się planowaniem i organizacją uzupełnień mobilizacyjnych jednostek organizacyjnych sił zbrojnych w zakresie żołnierzy rezerwy oraz rzeczy ruchomych i nieruchomości pobieranych z zasobów gospodarki narodowej na potrzeby jednostek wojskowych sił zbrojnych. Członek zespołu autorskiego opracowania „Aktualny oraz prognozowany na lata 1995 - 2020 stan zasobów rezerw osobowych oraz środków transportowych (maszyn) w zasobach gospodarki narodowej i ich wykorzystanie na mobilizacyjne uzupełnienie Sił Zbrojnych RP”. Brał udział w pracach Komisji Programowo – Metodologicznej GUS nadzorującej badanie MON – „PM-1” nt. „Pojazdy samochodowe i maszyny do wykorzystania na cele obronne”. W ramach realizowanych zadań służbowych poznał zadania i strukturę systemu obronnego państwa, a także procedury postępowania administracyjnego oraz zasady techniki prawodawczej, które były niezbędne podczas przygotowywania i uzgadniania projektów wielu aktów prawnych z zakresu problematyki obronnej. Bezpośrednio po odejściu ze służby w Wojsku Polskim, od października 2003 r. do lipca 2004 r pracował jako wykładowca w Wyższej Szkole Humanistycznej w Pułtusku. Prowadził zajęcia (wykłady i ćwiczenia na studiach magisterskich) na kierunku Bezpieczeństwo Państwa.

W latach 2004 - 2008 pracował w Departamencie Strategii i Planowania Obronnego MON na stanowisku starszego specjalisty. Zajmował się problematyką pozamilitarnych przygotowań obronnych państwa, w tym przygotowań do militaryzacji oraz prowadzenia ochrony obiektów uznanych przez Radę Ministrów za szczególnie ważne dla bezpieczeństwa i obronności państwa. Uczestniczył w przygotowaniu projektów rozporządzeń Rady Ministrów dotyczących świadczeń na rzecz obrony, militaryzacji oraz szczególnej ochrony obiektów. Współautor dwóch norm obronnych: „NO-02-A077 - Militaryzacja. Numery identyfikacyjne jednostek organizacyjnych przewidzianych do militaryzacji” oraz „NO-02-A078 - Szczególna ochrona obiektów. Oznaczanie obiektów szczególnie ważnych dla bezpieczeństwa i obronności państwa”. W latach 2004-2018 uczestniczył w składzie zespołów kontrolnych Prezesa Rady Ministrów do prowadzenia kontroli kompleksowych wykonywania zadań obronnych w działach administracji rządowej oraz województwach.

Do zasadniczych obszarów działalności akademickiej od 2009 roku należy udział w procesie dydaktycznym i badawczo-naukowym Akademii Obrony Narodowej (od 2016 roku Akademia Sztuki Wojennej). Prowadzi zajęcia dydaktyczne (wykłady, seminaria i ćwiczenia) z przedmiotów obejmujących przygotowania obronne państwa oraz zarządzanie kryzysowe w Polsce dla studentów na wszystkich poziomach nauczania (studia licencjackie i magisterskie oraz podyplomowe). Opracował programy oraz karty tych przedmiotów. Współautor podręcznika akademickiego nt. Pozamilitarne przygotowania obronne w Polsce. Podręcznik, w którym została usystematyzowana oraz uporządkowana wiedza i doświadczenia praktyczne w obszarze przygotowań obronnych w niemilitarnej części systemu obronnego państwa. Ponadto aktywnie uczestniczy w realizacji szkolenia na Wyższych Kursach Obronnych oraz komercyjnych Kursach Obronnych dedykowanych dla pracowników administracji publicznej i przedsiębiorstw. W latach 2009 – 2019, kiedy był kierownikiem tych kursów realizowanych w Akademii, zostało przeszkolonych ponad 1600 osób. Od czerwca 2020 roku członek Rady Dyscypliny Nauki o Bezpieczeństwie w Akademii Sztuki Wojennej.

Działalność naukowa nierozerwalnie związana została z różnymi formami działalności eksperckiej. Do osiągnięć w tym zakresie należy zaliczyć udział pracach zespołu eksperckiego i opracowanie „Koncepcji zmian funkcjonowania Narodowych Sił Rezerwowych”, która stanowiła podstawę do wydania, przez Ministra Obrony Narodowej, decyzji Nr 224/MON z dnia 23 czerwca 2015 roku w sprawie doskonalenia funkcjonowania Narodowych Sił Rezerwowych. Zgodnie z wymienioną decyzją, w 2016 roku została wprowadzona do użytku „Koncepcja doskonalenia funkcjonowania Narodowych Sił Rezerwowych” (załącznik do decyzji nr 224/MON). Uczestniczył aktywnie w pracach Zespołu Strategicznego Przeglądu Obronnego 2016-2017 (SPO-2016).

W ramach współpracy ze środowiskiem cywilnym prowadzi szkolenia obronne (wykłady na zaproszenie) z problematyki przygotowań obronnych państwa oraz zarządzania kryzysowego dla kierowniczej kadry oraz pracowników administracji publicznej i przedsiębiorstw. Popularyzuje problematykę bezpieczeństwa narodowego, w tym przygotowań obronnych państwa na swojej stronie internetowej: mkuliczkowski.pl oraz stronie internetowej „Wszechnicy Bezpieczeństwa”: www.wszechnica.com.pl Współorganizator i aktywny uczestnik licznych konferencji i seminariów naukowych poświęconych problematyce bezpieczeństwa i obronności państwa. Wielokrotnie wyróżniany za osiągnięcia w pracy naukowo-badawczej, dydaktycznej, popularyzatorskiej i organizacyjnej.

Posiada znaczny dorobek naukowy obejmujący: liczne monografie i publikacje w czasopismach naukowych oraz współudział w pracach naukowo-badawczych (najważniejsze pozycje z dorobku zostały przedstawiono na stronie internetowej „mkuliczkowski.pl”, w zakładce „publikacje”). Ważną pozycją w dorobku naukowym i publicystycznym jest udział w pracach komitetu redakcyjnego Słownika z zakresu bezpieczeństwa, który został opublikowany w 2020 roku przez Wydawnictwo Adam Marszałek – polska oficyna wydawnicza z siedzibą w Toruniu.

MARIAN KULICZKOWSKI